Gewoon even...

In onze zeer visueel ingerichte wereld maken we dus veel gebruik van taal die te maken heeft met ‘zien’ of ‘kijken’. Hiervoor zijn talloze voorbeelden te bedenken. We gebruiken er elke dag wel een aantal van.

‘Wil je even kijken of mijn autosleutels daar liggen?’ ‘ Ja, over die vaatwasser, dat moeten we straks even bekijken.’ ‘Leuk je weer gezien te hebben.’ ‘Laat maar even liggen, daar kijk ik straks wel naar.’ ‘We zien wel waar we naar toe gaan op vakantie.’ ‘Tot ziens ‘

We kijken en zien de hele dag. Een aantal jaren geleden stoorde ik me ontzettend aan deze woorden en voelde ik het gemis van goed kunnen zien. Inmiddels hoor ik het bijna niet meer en betrap ik mezelf erop dat ik de woorden ook weer regelmatig gebruik zonder het gevoel van gemis. Sterker nog, ik merk soms op dat anderen die met mij in gesprek zijn, heel veel moeite doen om de woorden te vermijden. Dat voelt ongemakkelijk en benoem ik nu gerust. Deze woorden moeten we gewoon blijven gebruiken, alleen is het mooi om je er bewust van te zijn.

De twee woorden die me nog steeds opvallen zijn ‘gewoon’ en ‘even’. ‘Wil je even die brief op de post doen?’ ‘Ja, dan moet je gewoon even dat opzoeken.’ Ook deze woorden gebruiken we allemaal dagelijks. Maar heel veel dingen zijn niet gewoon meer en kun je al helemaal niet even doen. Overal gaat iets aan vooraf en duurt het langer dan bij anderen. Het gewoon even dingen doen die ik vroeger deed, voelt dan natuurlijk als gemis. Het hoort erbij en daar moet ik gewoon even mee handelen.

Gelukkig had ik van de week ook even gewoon het gevoel dat iets gewoon lukte en ik het dus even voor elkaar bokste. Ik wilde al een tijdje 2 cadeautjes van Rituals kopen om weg te geven. Het even aan anderen vagen was er nog niet van gekomen en ‘s avonds vergat ik het aan Jos te vragen. Hij wilde ze vast wel online bestellen. Ik wist wat ik wilde dus ging ik via mijn telefoon naar de website van Rituals en tot mijn verbazing werkte deze heel goed met voice-over. Goede beschrijvingen bij de afbeeldingen en goed gelabelde knoppen. Ik kwam zelfs zover dat ik de gekozen spulletjes in mijn winkelmandje had kunnen leggen. Daarnaast ook nog kunnen aangeven dat ik ze graag ingepakt wilde. Dan ook maar kijken of de betaling zou lukken. Helaas gaf de laatste stap een probleem. De icoontjes van de banken waren niet gelabeld. Gelukkig kan ik dan vergroten en hiermee vond ik de juiste afbeelding. De betaling is uiteindelijk dus ook gelukt. Helemaal blij!

Ondanks het een behoorlijke tijd duurde, is het toch gelukt. En je kunt je al voorstellen wat ik die avond tegen Jos zei:

‘Nou moet je eens kijken. Ik heb gewoon even die twee cadeaus besteld!! Morgen even zien of ik ook het goede product geleverd krijg.’