Beste onverklaarbare, zeldzame  AZOOR,

Ineens was je er en kwam je heel diep als een scherp mes binnen. Je bleef helaas bij me en ik kan niet meer van je loskomen! Op de vraag "Waarom?" krijg ik vast nooit antwoord. Maar mocht je mij ooit de vraag willen stellen wat je met mij gedaan hebt, is daar wel antwoord op te geven. Vandaag wil ik je vertellen wat je ons hebt afgenomen. Ja, niet alleen mij, maar ook mijn aller, allerliefste man en allerliefste zoon! En ik beloof dat ik na deze dag je weer probeer te omarmen, zodat wij weer kunnen kijken naar alles wat we wel kunnen. En geloof me, ik houd het bij een kleine greep uit het dagelijks leven. Anders ben ik echt de hele dag bezig met dit bericht en sorry, dat sta ik niet toe.

•⁠ ⁠Het snoetje van Gijs!
•⁠ ⁠Mijn knappe man Jos!
•⁠ ⁠Het gemak van dingen doen zoals een stukje fietsen, met de auto op pad, even boodschappen doen, je kind wegbrengen, een pakketje ophalen, gewoon even zelfstandig iets doen.
•⁠ ⁠Het lezen van teksten op verpakkingen, boeken, tijdschriften, post, kaartjes, reclameborden, bushokjes, prijskaartjes, houdbaarheidsdatum, ingrediëntenlijst, kassabon, posters, berichtjes op mijn telefoon, tekst op uitnodigingen, bidprentjes, website teksten, handschriften, diploma’s, gebruiksaanwijzingen, verkeersborden, plaatsnamen, wegenkaarten, folders, borden met openingstijden, menukaarten.
•⁠ ⁠Het herkennen van al die lieve mensen om mij heen op straat, het even zwaaien, de blik van herkenning, de blik van ik voel hetzelfde, de blik van zullen we gaan?, de blik van een goede grap!, de blik van ik verleid jou, de blik van….
•⁠ ⁠Die uitdrukking op het gezicht van papa, mama, Jos, Gijs, familie en vrienden. Die lach als jullie echt blij zijn, die frons wanneer je je twijfels hebt, die boosheid als je niet blij bent, die traan wanneer het moeilijk is, die verbazing, die liefde.
•⁠ ⁠Die mooie natuur, dat schilderij, die kleuren van de vloer, die foto’s van vroeger, die knappe baby, dat mooie behang, die stoere schoenen, dat mooie bloesje, die mensen vanaf het terras, die mooie gebouwen, die kleine diertjes, die vervelende vlekken, al die beelden die ik graag wil zien en die jij heel graag met mij wil delen.

Vandaag laat ik het er allemaal zijn! Samen met mijn allerliefste Jos en allerknapste Gijs!
Omdat het soms gewoon even zwaar voelt!

AZOOR, mocht je nog ooit besluiten om ook weer abrupt weg te gaan, dan mag dat!

Voor nu is dit wat het is.

Liefs Linda