1001 redenen

Noem het geen zin hebben, noem het geen tijd hebben, noem het niet nodig vinden, noem het… Noem het hoe je zelf wil. We hebben allemaal van die activiteiten waarvan je weet dat het beter, leuker of fijner is om het wel te doen. Alleen ons brein weet haarfijn hoe binnen no time 1001 gedachten te verzamelen om dat toch niet te doen. Ik hoor je hardop denken: meer gaan sporten, vaker een wijntje laten staan, meer wandelen, tijd voor jezelf nemen, minder vlees eten, ga zo maar door. Ik denk dat ook mijn brein de afgelopen weken zulke gedachten over weer gaan bloggen in mij naar boven haalde. Maar ik ben er weer!

Vorige week zondag speelde het Nederlands elftal en Gijs wilde dat natuurlijk graag kijken. “Mama, zullen we dan op de bank eten met van die kleine lekkere hapjes?” vroeg hij meteen. Samen tapas verzinnen en opa en oma uitnodigen om het voetballen te kijken? Alle oranje accessoires uit de kast, vlaggetjes op de wangen en de aanmoediging kon beginnen. Laten we over de wedstrijd niet te veel zeggen, maar we hebben het samen leuk gehad. Weer ouderwets met elkaar zijn.

Ook dan bedenk ik lekkere hapjes en zegt mijn brein: ‘Zou je dat wel allemaal doen? Het is veel werk, etc.’ Ik was vastberaden en wilde een volle tafel met lekkers. We zijn met z’n drieën naar de winkel geweest om mijn boodschappenlijstje af te vinken. Eenmaal thuis begonnen de voorbereidingen in de keuken. Ik ben blij dat ik dat inmiddels allemaal goed zelf kan. Organiseren wat je vooraf maakt, wat in de oven moet etc. is even puzzelen, maar vloeit er uiteindelijk soepel uit. Tijdens de wedstrijd, die ik vanuit de keuken ook prima kan volgen, stond de hele tafel vol met lekkers.

We hebben er van genoten!

Soms moet je je brein niet zo laten gaan. Je bent en blijft zelf de baas over je gedachten en dus je emoties.